1e weekje

Zo, daar ben ik dan weer. Lekker 5 daagjes heerlijk relaxed gedaan om een beetje te wennen aan de temperatuur en hoge luchtvochtigheid. Als je een arm omhoog doet heppie gelijk een natte broek !
Hieronder volgt een kort verslagje van dag tot dag.

 

Zondag 18 Oct. 2009

Vanmorgen was ik te laat met ontbijt en kreeg dus niks meer te eten. Zelfs geen kopje thee of koffie. Dat is weer het nadeel van een klein hotelletje. Maar niet lang getreurd, tentjes in overvloed waar je een heerlijk portie nasi goreng of toasts met scrambled eggs kan krijgen. ’s-Middags lekker in ’t kleine zwembadje gepoedeld en een beetje gelezen. ’s-Avonds met Jan en Sjaine bij 1 van hun eettentjes heerlijk met de hand gegeten. Ik had nasi goreng met garnalen, krokant gebakken  kip, tempé goreng en pecing (soort sambal goreng kangkung).

 

Zaterdag 17 Oct. 2009

Tijdens ontbijt kennis gemaakt met een ouder echtpaar (Jan & Sjaine Dietz) die al meer dan 15 jaar hier komen en nu ook 3 maanden alleen maar op deze plek zitten omdat het een heel rustig hotelletje is. Ze zijn ook net bezig om een stuk grond te kopen om een huisje op te zetten. Hoe bedoel je toevallig. Ze hebben me al heel veel tips gegeven.’s-Middags op strand weer nieuwe hollanders ontmoet die me fantastische verhalen vertelden over een Balinese masseur (Wayan Urip) die in de buurt een praktijkje had. Hij had haar van een post-traumatisch syndroom, na een borst-amputatie, afgeholpen. Zij kon haar arm niet meer omhoog krijgen en had in NL een 30tal Fysio en ziekenhuis behandelingen ondergaan zonder resultaat. Na 3 behandelingen bij Wayan kon ze weer met haar linkerarm, achter haar hoofd langs, bij haar rechterschouder komen. Je begrijpt dat ik tuurlijk stinkend nieuwsgierig was geworden en wilde hem snel ontmoeten.
Nou, dat was geen probleem want Ibu Tini, van 1 vd warungs belde hem op en hij had toevallig net niets te doen. Het is inderdaad een bijzondere man en het was een bijzondere ervaring. Later meer hierover.

 

Vrijdag 16 Oct. 2009

Vannacht iets beter geslapen. Deze keer bestond ontbijt uit Bami goreng, gebakken eitje en een schaaltje sambal kecap. Als ut zo door gaat ben ik straks tonnetje rond als ik terug kom. Rest vd ochtend de Bali reisgids doorgebladerd en om een uur of 2 weer richting strandwarungs gesjokt. Daarvoor gezellig met de tuinjongens gebabbeld over de Kamboja plant (Plumeria). Zij lieten me zien hoe je een plant met verschillende kleuren bloemen kan kweken dmv enten. (zie foto’s). Moet ik thuis ook maar eens proberen. Onderweg nog even snel een lokale sim-kaart gekocht zodat ik contact kan houden met nicht Reina. Deze keer heb ik de lunch in de warung maar overgeslagen en alleen een paar schijfjes pisang goreng gegeten die ik van een nieuw stel (Hans & Wilma) kreeg. Later op de middag kwamen m’n nichten Reina, Oetie en Lytha er ook bij. Meteen afgesproken dat ik ’s-avonds bij hun in hotel zou komen eten. Het is een heel mooi hotel en heet “Bali Garden”. Het ademt een relaxte en gemoedelijke sfeer uit. Ook de prijs (€35,- pn/pp) viel mee. Iets om te onthouden voor een volgende keer.

 

Donderdag 15 Oct. 2009

Om 9u opgestaan en nasi goreng ontbeten. Ik was weer een beetje misselijk en had ook hoofdpijn. Toch nog last van de omschakeling denk ik. Na een paar uurtjes slapen en een paracetamol knapte ik gelukkig weer op. Om 15u weer naar het strand gewandeld en nasi campur gegeten. Deze keer bij een andere warung dan gisteren maar het was een stuk minder lekker. Tussen de verschillende Es-kelapa muda (kokosnotendrank) door nog een paar foto's van een tempel op het strand genomen. Om een uur of 5 bracht Rob (1 vd Indo's) mij bij zijn favoriete masseuse. Ik herkende haar als diegene die mij vorige jaar had gemasseerd. Ze heet Wayan en masseerde verukkelijk. Ik was nog behoorlijk stijf van de vlucht en het deed daarom ook overal behoorlijk pijn. ’s-Avonds bij Discovery de traditionele Es-Cappucino gedronken en een half pakje kretek weggepaft.

 

Woensdag 14 Oct. 2009

Aansluiting naar Denpasar vertrok deze keer helaas niet op tijd. We misten 1 passagiere en dan moet haar bagage er weer uitgevist worden. Gelukkig geen noemenswaardige vertraging bij de paspoort controle. Omdat ik een 2-maands visum al bij de ambassade had geregeld kon ik in een kortere rij aansluiten. De rijen van mensen die korter dan een maand zijn en hun visum terplekke moesten betalen waren 3x zo lang. Misschien een tip voor diegenen die nog moeten gaan. Buiten werd ik opgewacht door een chauffeur van Slamat Jalan die mij naar Hotel Mandara bracht.

De kamer in Mandara is prima. Goed 2 pers bed en ruime, schone douche.Airco is ook redelijk stil maar heb um toch maar uitgedaan om alvast te wennen aan de hitte buiten. Verder beschikt het over een klein zwembad.

’s-Middags meteen naar de bekende ontmoetingsplek van de Indo's op het strand gegaan en daar heerlijke nasi goreng met ayam goreng, kankung en tahu goreng gegeten bij de warung van Ibu Evi. Al snel contact gemaakt met een paar Indo’s die allemaal in een ander hotel van slamat Jalan (Bakungsari) logeerden. Later kwam ik ook nog m'n nichtjes Reina, Oetie en Lolipop tegen bij Discovery.