Eindelijk weer een mogelijkheid om te internetten. Het blijkt toch moeilijker dan gedacht!
Op Bali had je op ieder hoek een internet-cafe. Hier mag je van geluk spreken als je hotel een beetje verbinding heeft. Maar niet verder getreurd, hieronder volgt een compilatie van de gebeurtenissen van de afgelopen dagen.

Zondag 7 sep 2008

Vandaag geprobeerd om naar Hulaliu te gaan waar een hoop Noya’s wonen.
Maar omdat het zondag is was er heel weinig vervoer daar naar toe. Je kan nl alleen per speedboot heen en dat is een paar uur varen.
Ik heb deze dag maar gebruikt om lekker uit te rusten en m’n verhaaltjes bij te werken.


Vrijdag 5 sep 2008

Gisteravond alleen maar een beetje tahu goreng vd straat gegeten en vroeg gaan slapen want ik was best wel gesloopt na zo’n hele dag in touw.
Vanmorgen weer om 7u op want we wilden toch een beetje op tijd terug in Makasar zijn.
Op de terugweg een paar mooie foto’s van ’t schitterende Toraja landschap genomen.
Ook hebben we weer een stop gemaakt bij de warung van 2 dagen geleden.
We werden weer zeer hartelijk welkom geheten door de gastvrouw (Jema) die meteen koffie en thee liet aanrukken.
Op mijn vraag wie op de gitaar, die ik daar zag staan, kon spelen begon Jema spontaan een mooi Indonesisch liedje voor me te spelen.
Om ca. 16u in Hotel Pantai Gapura aangekomen en op zoek naar m’n groepsleden. Die zag ik eerst nergens maar ze bleken allemaal in hun cottage te zitten.
Aanvankelijk hadden ze deze cottages niet besproken maar Pauliene heeft ’t voor ze geregeld omdat de oorspronkelijke kamers allerlei gebreken vertoonden.
Bas bijv. was nl bijna geëlektrocuteerd toen hij onder de douche stond.



<== uitzicht vanuit onze cottage !






Donderdag 4 sep 2008

Na aankomst om 01:00 vannacht heb ik me op m’n bed gesmeten en heb als een blok geslapen. Ik had niet eens door hoe hard de matras was. Om 7:30 ontbeten en om 8:30 op weg. Je kon aan Jopie en Hakib ook zien dat het een korte nacht is geweest. Zeker voor Hakib want hij doet aan Puasa en staat dus om 2u of 3u op om te eten en daarna om 5u nog een keer om te bidden.

We gingen als eerste naar een plaatsje Lemo geheten waar we een graf in de rotsen konden bewonderen. Hier werden alleen de mensen van de hoogste kasten begraven en daarna wordt er een pop (Tau Tau) met de afbeelding van de dode ervoor gezet.

Daarna naar een Begrafenis ceremonie gegaan in Rentepau. Ik had de mazzel dat er toevallig één in de buurt was. Het was, ondanks de regen, een indrukwekkende vertoning. Ik kwam op de 2e dag, dat is de dag dat alle gasten worden ontvangen.
Na ieder aankomst volgt een hele processie naar een zogenaamde ontvangst ruimte waar de mannen een sigaret en de vrouwen sirih krijgen.
Ieder familie brengt een buffel of een aantal varkens mee. Alle namen worden zorgvuldig genoteerd om later weer een tegen geschenk te kunnen geven.














Woensdag 3 sep 2008

Na een laatste Bubur Manado bij het ontbijt togen we naar het vliegveld voor de tocht naar Ujung Pandang(Makasar) op Zuid Sulawesi.
Daar om ca. 16u tijdelijk afscheid genomen van de groep want ik ging als enige de Toraja hooglanden bezoeken.
Na kennismaking met mijn privé gids (Pak Jopie) en chauffeur (Pak Hakib) begon ik aan de 9 urige trip per minibusje.
De 1e 3u reden we door het Buginese gedeelte met hun typische huizen op palen.
Na Paré Paré gingen we de bergen in en werd het een zware beproefing voor Hakib want het heeft de hele weg geregend.
Hij moest langzaam rijden om de vele ondergelopen gaten in de weg op tijd te kunnen ontwijken.


Maandag 1 sep 2008

Vanmorgen stond de tocht naar Bunaken gepland. Een eiland voor Manado die bekend stond om z’n prachtige onderwater wereld.
We zouden daar gaan snorkelen. Ongeveer de helft vd groep had zich hiervoor aangemeld.
Ondanks de hevige regen toen we het water ingingen hebben we genoten van het mooie koraal en de prachtige kleurrijke vissen.
Voor een aantal van ons (Hedi en Marietje) was het een openbaring.
Daarna hebben we weer (hoe kan het ook anders) weer heerlijk geluncht en genoten van de plaatselijk gevangen vis. Twee locale bengeltjes zongen daarbij een paar mooie liedjes voor ons.











Zondag 31 aug 2008

Hele dag een rondrit door het Minahasa gebied van Noord Sulawesi gereden.
Onderweg heerlijk geluncht in de schitterende tuin van ene Bernadette.

Daarna de tocht voortgezet met een rondrit rond het Tandano meer, volgens de gids het 3e grootste meer van Indonesie. Middelste foto is van onze akela Pauline met Hans und Gretel aus Ostereich. We hebben ook nog een lokale coffeeshop bezocht die bekend stond om z’n heerlijke koffie en pel-pindas.














Zaterdag 30 aug 2008

Vanmorgen al om half 6 op omdat we al vroeg naar Manado (noord Sulawesi) vliegen.
Daar aangekomen werden we geconfronteerd met het 1e teken van de Indonesische corruptie die heel diep in dit feodale systeem zit.
Bij de uitgifte v/h 30daagse visum fluisterde de vrouwelijke beambte me iets toe toen ze zag dat ik in Bandung was geboren en zodoende dacht dat ik Indonesier was.
Toen ik haar nog een keer vroeg wat ze zei maakte ze heel schichtig het bekende geld gebaar met haar vingers.
Ook bij de paspoortcontrole vroeg de man eerst om chocola en daarna om een Euro, zogenaamd voor zijn verzameling.
Tot overmaat van ramp viel halverwege de bagagecontrole ook nog alle electriciteit uit wat dus een behoorlijke vertraging gaf omdat alles met de hand moest gebeuren.


Woensdag 27/8:

Rond 06:30 op Singapore geland.
Op dit uur in de ochtend is er nog geen kip dus waren we zo door de douane.
We hadden ook mazzel dat we in het hotel vrijwel direkt onze kamers in mochten.
Dus snel onder de douche en toch maar geprobeerd een paar uurtjes te slapen.
Rond 14:00 gingen we de omgeving verkennen en liepen naar een “mall” in de buurt.
Intussen honger gekregen doken we de 1e de beste “food corner” in en bestelden bami kuah.Dat hebben we geweten! Het smaakte naar afwaswater. De volgende keer toch maar effe verder kijken want verderop bleken nog veel meer tentjes te staan waar ze de meest uiteenlopende gerechten verkochten. Van Indonesisch tot vietnamees, chinees en thais.Maar goed, de eerste honger was gestild.
Toen met de metro naar DE hoofdstraat van Singapore, ‘Orchard Road’, getuft.
Tis een soort PC Hoofstraat van Singapore met alleen maar merkwinkels zoals ‘Louis Futton’, Gucci, Cartier etc.Dus we hebben alleen maar een heerlijk bakkie koffie gedronken.

’s-Avonds met ons vijven naar het beroemde saté-plein "Lau Pa Sat" gegaan en daar heerlijk gegeten. Een geweldig gezicht, al die sate-bakkers achter elkaar en verder weer een hele rits met eet-tentjes van verschillende smaken.
We hadden een portie besteld met 25 stokjes kambing, 25 stokjes kip en 15 stokjes grote garnalen voor maar €30.
Je kan je hier echt een slag in de rondte eten voor weinig geld.Tegen 23u met volle pensen richting hotel gesjokt en klaar gemaakt voor de nacht.