Laatste berichtjes

Hier ben ik dan weer. Tijdens het verblijf in het guesthouse vh weeshuis nabij Yogya was er niet veel gelegenheid om te internetten. Nu daarom weer een verslagje van de afgelopen dagen. Verder zal dit, jammer genoeg, alweer het laatste berichtje zijn want over een paar dagen vlieg ik weer terug naar NL. Vrijdag 26 sep 2008 Na het ontbijt meteen op zoek naar hotel Santika dat op mijn geboortegrond gebouwd zou zijn. Daar aangekomen gaf het meteen een soort thuis gevoel. Het was ook een veel luxer hotel dan waar ik zat. Navraag bevestigde dat op die plek inderdaad een kraam-kliniek heeft gestaan die 'Zuster Sutia' heette. Ik hoefde niet verder te twijfelen en boekte meteen een kamer voor de komende 2 nachten. Ik kreeg 1 vd kamers (247) die min of meer bovenop de plek van de kliniek staan. Toen ik alleen op de kamer zat werd ik overmand door een wee gevoel in m'n buik. Herinneringen aan mijn vader en moeder kwamen boven en een stroom van tranen was niet meer tegen te houden. Het geeft een intens emotioneel gevoel om weer terug te zijn op je geboorteplek! Ben benieuwd wat mijn dromen brengen. Donderdag 25 sep 2008 Om half 11 's-morgens met busje van Aulia naar station Tugu van Yogya gereden. Tijdens de ruim 1u durende rit bleek de chauffeur zich ook sterk met spirituele zaken bezig te houden. Hij wist allerlei heilige mensen in de buurt te vinden. Des te jammer dat ik hem nu pas leerde kennen. In ieder geval zijn naam en mob-nr genoteerd voor de volgende keer. Om ca.13u vertrok mijn trein richting Bandung om daar rond 20u aan te komen. Het landschap werd, naarmate we de bergen van Bandung naderden steeds mooier en imposanter. Hoge bergen afgewisseld met diepe ravijnen openden mijn hart. Ingecheckt in het 1e hotel van Pauline's lijst en vroeg gaan slapen. Woensdag 24 sep 2008 Met een busje+chauffeur van Aulia zijn Martin, Coby en ik om 9:30 richting Parangtritis gegaan. Dit was één van de plekken aan de Zuid-javaanse kust waar de legende van ‘Ratu Kidul’ (godin van de zee) heel sterk leeft. Ik voelde heel sterk dat ik daar op het strand een ritueel moest doen en heb op de vloedlijn gemediteerd en wierrook gebrand. Ik voerde het ritueel uit dat ik gisteren een gids zag doen op de flanken vd Borobudur. Hij beelde toen de gebaren uit van 1 vd reliefen uit het leven van Buddha. Terwijl ik met het ritueel bezig was kwam ineens de vloedlijn heel erg dichtbij en raakte bijna mijn voeten aan. Dit gebeurde maar 1x en ik zag dit als een gebaar van goedkeuring vd godin. Het was een magisch moment. Het waaide te hard om een vuuroffer, volgens de Inca rituelen, te brengen en heb toen de ceremonie vd 4 windrichtingen in zee uitgevoerd. Dinsdag 23 sep 2008 Was van plan om vandaag naar Parangtritis ten zuiden van Yogya te gaan maar heb samen met Martin en Coby een relax dagje van gemaakt. ’s-Middgas weer een paar uurtjes naar het weeshuis gegaan en met de kinderen gespeeld en gekletst. Ook kennis gemaakt met de grondlegster van het tehuis: mevr. Lestary(rechts op foto), een kwiek uit haar ogen kijkende oudere javaanse vrouw uit Jakarta. Ze heeft veel verteld over de ontstaansgeschiedenis van het tehuis. De meeste kinderen zijn wezen uit Jakarta. ’s-Avonds na het eten weer een lokaal drankje geproefd die Ima had klaargemaakt. Het heette Bir Pietok en bestond uit: Cenkeh, Jahé, Kayu Secang(redwood), Kayu manis(cinnamon) en suiker. Maandag 22 sep 2008 ’s-Morgens met een gehuurde motor naar Borobudur (ca. 60km) getogen. Ut was weer een hele belevenis op zich om je in het drukke linksrijdende verkeer te begeven. Ik was ook regelmatig de weg kwijt en als je aan 3 mensen de weg vroeg kreeg je 3 verschillende aanwijzingen. Maar goed, uiteindelijk toch gevonden en ook weer heelhuids terug gekomen. Ik heb het imposante bouwwerk beklommen en zoals voorgeschreven alle 7 niveaus met de klok mee gelopen en bovenaan gekomen genoten van hetprachtige uitzicht op de omringende omgeving. Ik had alle tijd genomen voor dit bijzondere monument zodat er van de geplande bezoeken aan de ‘Mendut’ en andere kleinere tempels in de buurt geen tijd meer was. Na een hapje ‘nasi gudeg’ (lokaal gerecht bestaande uit in santen gekookte rijst met gekookte nanka(jackfruit) en een stukje gebakken vis) genuttigd te hebben stapte ik weer op m’n motortje richting huis. Toen ik weer bij het huisje aan kwam tuffen kwam ik 2 nieuwe Nederlandse gasten, Martin en Coby (ook uit Den Haag) tegen, die net een uurtje geleden waren gearriveerd. Zondag 21 sep 2008 Vanmorgen was ik al om 6u (voor mijn doen heel erg vroeg) klaar wakker en heb met koud water gedoucht en simpel ontbeten. Het verschil met het 5*-en ontbijt was schrijnend. Het bestond uit een mand vol klef wit korstloos brood, potje jam, verpakte kaas en ja ja, een kopje hagelslag. Ik moest wel om mezelf lachen hoe verwend ik reageerde. Om 10u aan Ima, de kokkin, gevraagd hoe ik naar Yogya kon tuffen met OV om zo snel mogelijk een broodrooster te kopen want nog een ochtend met dat kleffe witte spul overleef ik niet. Met 2 busjes uiteindelijk bij een grote mall aangeland. Wonder boven wonder daar wel een oplader voor m’n T9 kunnen krijgen + een broodrooster. “s-Middags nog langs het weeshuis Aulia gegaan om kennis te maken met de kinderen. In 1 vd 5 huizen waren een paar meisjes op dat moment het eten (tumis kangkung en gebakken zoute vis) aan het voorbereiden. Toen ik zei dat ik dat ook zo lekker vond werd ik spontaan uitgenodigd om ’s-Avonds met de kinderen mee te eten. Nou dat hoefden ze geen 2e keer te zeggen. Het werd een dolle boel en het eten was verukkelijk. Zaterdag 20 sep 2008 Vandaag uitgecheckt en vanaf Gubeng station in S’baya de Sancaka trein naar Yogya genomen. Reis zou ca 6u duren. Om precies 20:23 kwamen we in Yogya aan. Vanuit de trein had ik al met Lala ge-sms’t en zij zou een bevriende taxi-chauffeur sturen om me op te halen. Ik hoefde maar 5 min te wachten voordat Pak Nur me naar Pakem, zo’n 20 km van Yogya, reed. Rumah Damai was een apart gehuurd huis, met 3 kamers, vlakbij het weeshuis dat onderdak bood aan vrijwilligers en/of gasten. Het is een heel erg simpel (vergeleken bij de 5* hotels op Bali) maar knus onderkomen. Kennis gemaakt met Lala(links), de beheerster en Ima, de kokkin die maar 2 turven groot was. Ook zaten er al 2 mensen uit NL, Jantine en Cees die een paar maanden vrijwilligerswerk gingen doen. Vrijdag 19 sep 2008 Overdag naar een Sony-dealer + batterijlader voor mijn 2e fototoestel gezocht. Mijn videocamera deed het nl niet meer, waarschijnlijk als gevolg van de golven zeewater die onze boot richting Gili eilanden waren binnengespoeld. Helaas hadden ze hier weinig van service stations gehoord, dus maar weer met lege handen terug naar hotel. ’s-Avonds maar in hotel gegeten want de warungs buiten waren mij toch iets te vies. Daarna nog lang nagetafeld met leden van het avond zanggroepje en een nieuw drankje geproefd. Het heet Potrè Konè wat een soort kruidendrankje (jamu) is met jahé, beras kencur, madu en susu. Het was heerlijk en verwarmend. Donderdag 18 sep 2008 Om half 11 uitgecheckt en afscheid genomen van de meisjes en van Chris, die weer terug naar z’n ouders op Bali ging. Mijn vliegtuig naar S’baya vertrok pas om 15u dus de tijd lekker in een restaurant doorgebracht en m’n Blog bijgewerkt. Vliegtuig, dit keer een mooie Boeing 737 van Merpati, vertrok op tijd en een uur later landde ik op S’baya. Met de taxi naar hotel Bisanta dat op ca. 45 min rijden van het vliegveld, midden in de stad lag. Onderhandeld over de prijs vd kamer en kreeg voor Rp.300K een mooie kamer.